Magnolia

Tijd voor een heerlijke wandeling met de hond. Een grote ronde ga ik lopen, van ongeveer een uur. Het is droog en de zon schijnt en als ik dan ook even gewandeld heb, krijg ik het er warm van. Vanuit de wijk loop ik het buitengebied in, heerlijke weilanden, net wat meer groen, koeien en de dommel. Wat wonen we toch prachtig denk ik dan. Frankrijk met zijn bergen is geweldig maar als ik zo het groen in kijk en een ven zie liggen met grazende koeien, voel ik de vrijheid van een vakantie op nog geen 10 minuten lopen van mijn huis.....wauw.....

Na enige tijd loop ik weer door en kom langs een slootje waar mensen hun tuinafval hebben achtergelaten! Ik kan er van alles van vinden maar doe dit niet. Tussen het afval steken een aantal takken omhoog, met fluweel zachte knoppen. Het lijkt wel of ze roepen, ik kan mijn ogen er niet vanaf houden en neem ze mee. Thuis gekomen zet ik ze in een grote groene vaas in de keuken op de grond. Er gaan een aantal weken voorbij en ineens barsten de fluwele knopjes open en komen er voorzichtig witte bloemblaadjes uit. In een rap tempo verschijnen er 1,2,3..... eerst voorzichtig om daarna geheel open te klappen. Ze geuren en ik kan mijn geluk niet op. Het is de Magnolia die midden in de herfst in mijn keuken zijn bloemen geurend opent.... wauw...ik ben sprakeloos!